Selaminaleykkkk,
Bu ilk yazı. aslında kendi adıma bir internet sitem var. Ancak o sitenin blog sayfasına yazmanın getirdiği esaretten dolayı (ana, baba, abi, vesaire herkes gördüğü için oluşan doğal otosansürün dayanılmaz mide bulantısı.) "sikerler!! Yeni bir blog sayfası açıyorum! Allah ne verdiyse, beynimden ne geçiyorsa, o gün ne yaşadıysam - ki hafife almayın, epik feyillarim çok meşhurdur - yazacağım! Bir tür rahatlama aracı gerçekten de. Gün boyu kafam, beynim iste sikilmiş, bari gelek şuraya iki satır yazı yazak di mi bebe? (üniversiteyi ankarada okumuş olmama küçük bir gönderme)
Ilk yazıda ne yazılır? Ne bileyim amkyim ne yazılır, bir konu falan aranmaz, şu an beynimde ne var onu yazayım:
Bugün kafetaryadaki günün menüsünde "Schwäbische Linsen mit Spätzlen" denilen bildiğin "Kara Şimşek"in üzerine dayanmış sosisi (kombinasyonunuzu skim) "yöresel lezzet!" diye sunulmus bir yemek ve iş yerinde çalışanların resmen bu yemeğe koştuğunu gördüm!! Evet! Adam 1 haftadır bu yemeği bekliyormuş! Amkydugum evladı beklediği yemeğe bak:
.jpg)
Almanlar yavrularını gurbetten dönmelerini şu yemeği bekledikleri gibi beklemez. Bir de VW'den gelen team leader'lara da bunu dayadılar, zavallılar Schwäbisch yemeğini kibar kibar yemeye çalıştı, bir şey de diyemedi. O adamları izlemekten ben de yemek yiyemedim. aslını söylemek gerekirse ben de bu yemeği aldım. Dibine kadar sıyıra sıyıra yedim. hanı pislik bir yemeği görürsünüz de önce bir iğrenirsiniz ancak içten içe "ulan bunu ne gömerim ha" diye geçirirsiniz ya, iste onu yaşadım ben. Aldım şu pislik soslu, mercimekli sosisli yemeği gömdüm hacı. Affetmedim. Ama gene de Türkiyenin kıymetini bilin, yavşak yavşak "Iskenderoglu da bozdu yeaaaaaaaa" diyip adamın canını sıkmayın. Evet bugünlük bu kadar. Hadi şimdi dağılabiliriz.. yavaşça..
Bu ilk yazı. aslında kendi adıma bir internet sitem var. Ancak o sitenin blog sayfasına yazmanın getirdiği esaretten dolayı (ana, baba, abi, vesaire herkes gördüğü için oluşan doğal otosansürün dayanılmaz mide bulantısı.) "sikerler!! Yeni bir blog sayfası açıyorum! Allah ne verdiyse, beynimden ne geçiyorsa, o gün ne yaşadıysam - ki hafife almayın, epik feyillarim çok meşhurdur - yazacağım! Bir tür rahatlama aracı gerçekten de. Gün boyu kafam, beynim iste sikilmiş, bari gelek şuraya iki satır yazı yazak di mi bebe? (üniversiteyi ankarada okumuş olmama küçük bir gönderme)
Ilk yazıda ne yazılır? Ne bileyim amkyim ne yazılır, bir konu falan aranmaz, şu an beynimde ne var onu yazayım:
Bugün kafetaryadaki günün menüsünde "Schwäbische Linsen mit Spätzlen" denilen bildiğin "Kara Şimşek"in üzerine dayanmış sosisi (kombinasyonunuzu skim) "yöresel lezzet!" diye sunulmus bir yemek ve iş yerinde çalışanların resmen bu yemeğe koştuğunu gördüm!! Evet! Adam 1 haftadır bu yemeği bekliyormuş! Amkydugum evladı beklediği yemeğe bak:
.jpg)
Almanlar yavrularını gurbetten dönmelerini şu yemeği bekledikleri gibi beklemez. Bir de VW'den gelen team leader'lara da bunu dayadılar, zavallılar Schwäbisch yemeğini kibar kibar yemeye çalıştı, bir şey de diyemedi. O adamları izlemekten ben de yemek yiyemedim. aslını söylemek gerekirse ben de bu yemeği aldım. Dibine kadar sıyıra sıyıra yedim. hanı pislik bir yemeği görürsünüz de önce bir iğrenirsiniz ancak içten içe "ulan bunu ne gömerim ha" diye geçirirsiniz ya, iste onu yaşadım ben. Aldım şu pislik soslu, mercimekli sosisli yemeği gömdüm hacı. Affetmedim. Ama gene de Türkiyenin kıymetini bilin, yavşak yavşak "Iskenderoglu da bozdu yeaaaaaaaa" diyip adamın canını sıkmayın. Evet bugünlük bu kadar. Hadi şimdi dağılabiliriz.. yavaşça..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder